Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit augustus, 2024 tonen

Ray LaMontagne - Long Way Home

Bijzonder hoe een mix van vele stijlen - folk, country en soul - tot een samenhangend album leiden. De stem van Ray LaMontagne smeed het allemaal samen. Hij timmert met zijn muziek al 20 jaar aan de weg. Toen ik dit album voor het eerst hoorde vond ik het gezapig. Hier en daar kabbelt het rustig voort. Pas na meerdere luisterbeurten (bemoedigd door mensen die het hoog hebben staan) kwam zijn ware schoonheid naar boven. Misschien is dit een album waar je gewoon even de tijd voor moet nemen, eens rustig voor moet gaan zitten. Dat is sowieso een uitdaging in deze snelle tijd, maar des te meer de noodzaak. Daarom pluspunten voor Ray's bijdrage. Over de muziek kan ik zeggen dat het doet denken aan Van Morrison. Liefhebbers kunnen hier zeker hun hart ophalen. La De Dum, La De Da  is een muzikale verademing, vanwege de open inhoud van de tekst. Verrassing is het orgeltje in My Lady Fair . Elk nummer is eigenlijk perfect. Het is af, en ook al doet het album kort aan, er hadden niet meer nu

The Red Clay Strays - Made by These Moments

Ik houd van rock 'n roll en country muziek vanwege zijn eerlijkheid. Meestal zijn het rauwe emoties, recht voor zijn raap. Deze band maakt de perfecte mix tussen die twee genres. Het is opgenomen in Nashville, de hoofdstad van Tennessee die bekend staat om zijn rijke muziekgeschiedenis. O, wat kan ik hier van genieten. Het tempo ligt in de nummers vrij hoog, wat het aanstekelijk maakt. De teksten gaan onder andere over verdriet en verlies, welke helend kunnen werken. De zanger heeft een lichte vibrato in zijn stem. De band schijnt heel veel gestreamd te zijn op TikTok, wat wel iets zegt maar toch ook weer niet. Ik zit er niet op en waardeer het gewoon om zijn muziek. Heerlijk dat dit nog steeds gemaakt wordt. Voor liefhebbers van Danny Vera.

Cassandra Jenkins - My Light, My Destroyer

Het is een warme zomerdag en je zit in de zon. Dan steekt er een koel briesje op. Wat een verademing! Zo voelt het nieuwste album van Cassandra Jenkins. Subtiel en van een prachtig soort eenvoud, maar vergelijk dat niet met gemak. Hier is aan de nummers geschaafd en geschuurd tot ze werken. In media heb ik ook gelezen dat zij zelf door een moeizaam proces ging de voorgaande jaren. Ze is daarbij wijzer geworden - en toch is er hier kinderlijke verwondering te horen. Zo bestaat een van de tracks uit een audio sample waarin zij met iemand naar de sterren kijkt. Die verwondering is een parel en dat is wat het album zo mooi maakt. Ik heb het daarom zelf ook besteld op lp. Ik merk dat ik naar dit album blijf terugkeren. In het alsmaar groeiende landschap van wat er wordt uitgebracht aan muziek (soms met veel bombarie), is muziek die je rustig maakt een uitzondering. Dat wil niet zeggen dat het er niet of weinig is, maar het valt wel op die verstilling. Het is een wonderschoon album dat blijf