MUZIEKMEDICIJN

Het album begint met het intieme lied Keep Me on Your Mind , dat een prachtig spel van twee stemmen is - mannelijk en vrouwelijk. Dit zet de toon voor de rest van het album, waar we dit steeds weer horen. Ze passen goed bij elkaar op een folk-achtige manier. Het derde nummer I Know You Know (pakkende titel) heeft meer tempo dan het eerste, dat vrij traag is maar daarom niet verkeerd. De bas begeleidt hier de band, stuwt de liederen voort op mid-tempo drums. De tekstuele tegenstellingen in het refrein vallen precies op de goede plaats: For real, wanna let you know I’m a fool if I love you and a fool if I let you go I feel sorry for it all Never meant to catch you and I never meant to let you fall Na een kort intermezzo komen we bij Old Dutch . Dit nummer opent rustig met pianonoten. Tijdens het verloop van het nummer denk ik aan band The War on Drugs . Daar heeft Bonny Light Horseman ook mee samengewerkt, dus het is leuk dat deze invloed te horen is. Toch behouden ze hun eigen sound. Wh

De zangeres van Portishead heeft een nieuw solo album uitgebracht. We hebben niet veel van haar de afgelopen tijd gehoord. Mijn verwachtingen waren wel hoog want deze vrouw kàn zingen. Ze heeft een breekbare stem. Ik vind de instrumentatie zeer interessant. Het is spannend, het broeit en af en toe vliegt het uit de bocht. Dat wordt afgewisseld met rustige momenten. Het levert een gevoelig geheel op. Prachtige plaat. Aanrader voor fans van Radiohead. Mooie afsluiter ook: Whispering Love . Beluister het album hier

Ingetogen album van singer-songwriter en producer Conor O'Brien uit Dublin. Het staat vol met rijke melodieën. Zijn gevoelige stem wordt prachtig ondersteund door de introspectieve muziek, die ondanks de spaarzame ondersteuning toch smaakvol is. Dit past bij zijn songteksten. Deze gaan bijvoorbeeld over teleurstellingen, als in een terugblik op zijn leven. But when I close my eyes I feel the thirst For the laughter of the Universe And with a simple glimpse I must concede That I want what I don't need Ik zie hier ook een verwijzing naar de albumhoes. We zien een opgezette vlinder, als in 'dat wat verloren is gegaan'. Toepasselijk. Onwillekeurig moet ik denken aan Talk Talk's The Colour Of Spring ; een van de mooiste albumhoezen die ik in mijn bezit heb. Over lente gesproken - ik vind de sfeer op dit album eerder bij de herfst passen. Tenzij je denkt aan de volledige cyclus van een jaar: alsof alles op ontluiken staat (als in de lente). Dit komt door Conor O'Brien

Ik ben altijd in de vroege uren wakker. Iris Hond is ook een ochtendmens. Wat zij dan doet is achter de piano haar emoties uiten. Dit leidt tot haar intieme nieuwe album vol lieflijke melodieën. Muziek is ook een manier om in contact te komen met jezelf. Je kiest muziek uit waar je je prettig bij voelt. Deze is zo een weerspiegeling van je innerlijke staat. Vervolgens kun je hiermee contact maken met anderen. Ik kan me voorstellen dat meerdere mensen dit album 's ochtends beluisteren. Of wanneer ze in dezelfde emotionele staat zijn. Vandaag, op het moment dat ik dit schrijf (8:00 uur 's ochtends), wordt het album gepresenteerd met een speciaal optreden in het Concertgebouw in Amsterdam. Ik vind het een zeer schoon album. In deze tijd van 'sneller, sneller, sneller' heeft deze verstilling en introspectie een grote meerwaarde. Puur genieten. Beluister het album hier

Voor de grap heb ik dit album opgezet en aan familieleden gevraagd uit welk jaar dit komt. De antwoorden waren 1960 en 1980. Allebei fout. Het album is afgelopen vrijdag uitgekomen, maar draagt wel invloeden uit vroeger tijden. Dit komt door het gebruik van uitgebreide instrumentatie, maar zeker ook haar nostalgische stem. Het geheel is dromerig. Bij het nummer "Better Hate" denk ik meteen aan Joni Mitchell. Haar stemgebruik is uniek, waar sommigen aan moeten wennen. Ik vind de melodieën echter erg fijn in het gehoor liggen. Het nummer "Get Your Head Out" heeft bossa nova invloeden. Elk lied is een eigen wereld. Ze weet die zo precies te creëren; ik vind het knap. Het album blijft verassend en één geheel. Het is aan de korte kant (ruim 27 minuten). Daardoor geniet ik wel extra van de hoge kwaliteit. Dat heb ik liever dan een lang album waar ook minder fijne nummers op staan. De beste tijd om dit album op te zetten? Op een vrije middag of laat op de avond. Heerlijke

"Ik vind het te druk", zegt mijn vriendin over deze muziek. Dat kan ik begrijpen. Er gebeurd veel. Dat maakt het wat mij betreft interessant. Of overdaad schaadt is dan ook een kwestie van smaak. Wat is er zoal te horen? Tempowisselingen, trompet en piano vooral. Ook mooie melodieën en een ruimtelijke opnamekwaliteit. Het geheel komt mij vooral vrolijk over. Zo is het nummer "The Surfer" heel relaxed. Het is een wat langzamer nummer in de rest van de plaat. Dat duurt niet lang want het volgende nummer start alweer uptempo met schrille tonen.  Het album is over het geheel dynamisch. Favoriet nummer voor mij is "Mary Boone". Ik houd van de zang en de achtergrondstemmen. Het album is ruim 47 minuten te genieten. Beluister het album hier