Doorgaan naar hoofdcontent

The Decemberists - As It Ever Was, So It Will Be Again

De verzameling dieren kijkt mij vanaf de naïef geschilderde hoes (dat is niet negatief wat mij betreft) observerend aan. We staan tegenover elkaar: Wie is hier nu de vreemde? Ik voel me als een indringer in hun habitat. Wat valt me verder op? Er zit een schaap tussen roofdieren. Een verwijzing naar Jesaja 11:6-10? Er zijn ook mensen op te zien. Blijkbaar leeft iedereen hier samen. In combinatie met de titel moet ik denken aan het paradijs en de Bijbelse belofte van een nieuwe aarde. Laten we kijken of ik hier in de muziek aanwijzingen voor kan vinden.

Openingsnummer Burial Ground begint opgewekt. The Beatles zijn niet ver weg. Daar heeft The Decemberists goed naar geluisterd. Melo­dieën die in je hoofd blijven zitten. Ook The Beach Boys zijn aanwezig met hun invloed van meerstemmige zang. Het geheel klinkt aanstekelijk en we worden ook verrast door een hoorn. Wat opvalt is dat we meteen het refrein in gegooid worden - en het werkt. Het volgende nummer Oh No! is een kort verhaal over een bruiloft, een drama en het maken van lastige keuzes. Het lied is ook aangenaam dansbaar, alsof we zelf op de bruiloft aanwezig zijn. Een feestnummer met een máár: kies je voor problemen die je kent of voor het onbekende? Deze diepere laag in de tekst is fijn en laat zien dat deze band wat te zeggen heeft.
And it seems that we've caught you in tow
Between the devil and the devil you know
The Reapers bestaat uit acht coupletten waarin telkens de regel op een of andere wijze terugkomt dat iedereen wacht op de maaier die maait. Dat staat natuurlijk voor ieders onvermijdelijke dood, prachtig vertolkt in dit lied dat stemt tot nadenken. Memento Mori en Carpe Diem.
But one thing you can’t run from wherever you go
Is that wait for the reapers to mow
Het gaat te ver om alle teksten hier te behandelen. Duidelijk is dat deze band moeilijke onderwerpen niet schuwt. Dat is fijn; ik houd niet van oppervlakkigheid. Heb ik aan het eind van dit stuk Bijbelse aanwijzingen gevonden? Niet direct, maar dit zijn zeker onderwerpen die in het heilige boek ter sprake komen. Dat is geslaagde kunst. Verder kunnen we ook gewoon genieten van de muziek zoals die is: pakkend, gedenkwaardig en emotioneel. Naast het inhoudelijke aspect brengt de vorm mij ook in beweging. Pure passie.

Populaire posts van deze blog

The Smile - Wall Of Eyes

Het tweede psychedelische album van genootschap The Smile maakt zijn verwachting waar. Frontman Thom Yorke, bekend van Radiohead , is niet vies van het experiment. Het gebeurd hier echter subtieler dan op voorganger A Light For Attracting Attention . De opbouw duurt wat langer en het geheel is wat rustiger. We horen hier een band die op zijn gemak is met wat ze uitbrengen. Dat laat zich zien in het tempo waarmee ze dit doen. Dit is het tweede album in drie jaar. Ter vergelijking: Radiohead's laatste album A Moon Shaped Pool is uit 2016! Laten we van de creatieve uitspattingen genieten, maar je moet wel open staan voor het opvallende geluid waarmee ze dit doen. Stream hier dit album!

Tindersticks - Soft Tissue

Op enig moment verveelde ik me al tijdens het eerste nummer. De muzikale omlijsting is fraai, maar spaarzaam. Dat was even wennen. Het album nog maar eens opzetten. En wat een rijkdom ontplooit zich dan! Het is blijkbaar een groeier. Dat komt ook in de muziek terug: spanning opbouwen, gas geven, gas terug en weer vooruit. Je vraagt je af waar het heen gaat. Op een gegeven moment worden het sferen die zijn neergezet. Soundscapes, zogezegd. Het heeft een donker romantisch tintje. Zanger Stuart Staples croont er op los. Het doet me af en toe denken aan het mooie album The Car (2022) van Arctic Monkeys . Wat is een crooner? "Een crooner is een zanger, die een ontspannen en intieme houding heeft en zingt met een zachte, lage stem. Vaak zijn de teksten wat sentimenteel." volgens Wikipedia. Ik kan me vinden in deze melancholiek. Heerlijk album voor in de vroege of late uurtjes nu het buiten weer donkerder begint te worden. Ideaal herfstalbum. Dit is een luistertip.

Alice Russell - I Am

Alice imponeert met een gedoseerde stem. Zij kan krachtvolle soul brengen zonder al te veel uithalen. De instrumentatie van haar nieuwste album I Am  is ook spaarzaam. Dit brengt spanning. Het zijn liedjes die je keer op keer kunt luisteren. Ik hoor ook aardig wat galm op haar stem, dit zorgt voor een warm geluid. Er zijn ook soms achtergrond stemmen te horen. Het album heeft een hedendaagse productie, alhoewel het genre natuurlijk veel ouder is. Er zijn veel tegenstellingen te horen op dit album. Zo begint het nummer Square rustig, waar het na een opbouw voller wordt om vervolgens rustig te eindigen. Redelijk traditioneel, maar het werkt wel. Dit jaar is tot nu toe een goed jaar voor de muziek en Alice Russell is een van de vele verrassingen voor mij. Ik ga haar volgen. Misschien schaf ik wel wat van haar aan. Hier kan je het album beluisteren