Doorgaan naar hoofdcontent

The Smile - Wall Of Eyes


Het tweede psychedelische album van genootschap The Smile maakt zijn verwachting waar. Frontman Thom Yorke, bekend van Radiohead, is niet vies van het experiment. Het gebeurd hier echter subtieler dan op voorganger A Light For Attracting Attention. De opbouw duurt wat langer en het geheel is wat rustiger. We horen hier een band die op zijn gemak is met wat ze uitbrengen. Dat laat zich zien in het tempo waarmee ze dit doen. Dit is het tweede album in drie jaar. Ter vergelijking: Radiohead's laatste album A Moon Shaped Pool is uit 2016! Laten we van de creatieve uitspattingen genieten, maar je moet wel open staan voor het opvallende geluid waarmee ze dit doen.

Populaire posts van deze blog

Villagers - That Golden Time

Ingetogen album van singer-songwriter en producer Conor O'Brien uit Dublin. Het staat vol met rijke melodieën. Zijn gevoelige stem wordt prachtig ondersteund door de introspectieve muziek, die ondanks de spaarzame ondersteuning toch smaakvol is. Dit past bij zijn songteksten. Deze gaan bijvoorbeeld over teleurstellingen, als in een terugblik op zijn leven. But when I close my eyes I feel the thirst For the laughter of the Universe And with a simple glimpse I must concede That I want what I don't need Ik zie hier ook een verwijzing naar de albumhoes. We zien een opgezette vlinder, als in 'dat wat verloren is gegaan'. Toepasselijk. Onwillekeurig moet ik denken aan Talk Talk's The Colour Of Spring ; een van de mooiste albumhoezen die ik in mijn bezit heb. Over lente gesproken - ik vind de sfeer op dit album eerder bij de herfst passen. Tenzij je denkt aan de volledige cyclus van een jaar: alsof alles op ontluiken staat (als in de lente). Dit komt door Conor O'Brien

The Bony King Of Nowhere - Everybody Knows

Dit album wordt prachtig ingezet met het nummer Are You Still Alive . De ijle stem van singer-songwriter Bram Vangarys gaat naar allerlei hoogtes. Het is moeilijk om hier bij niet aan Radiohead te denken, maar wat maakt dat uit? Radiohead is goed en dat wordt algemeen onderschreven. Alle instrumenten zijn in het gehoor goed te onderscheiden en klinken ruimtelijk. Er is veel aandacht besteed aan de opbouw van nummers. Zo blijft de vaart erin. Deze muziek gaat om sfeer. Het is moeilijk deze te omschrijven zonder in clichés te vallen, maar ik zou zeggen dat deze 'schoon' is. Ik weet niet echt waar de teksten over gaan, maar soms komt Bram me over als een vriend die je de waarheid verteld - al is die soms pijnlijk. Er staat een ambient nummer op ( Rubber Faces ) die voor wat adempauze zorgt. Daarna komt het album rustig weer op gang met Erase . Het is voor het eerst dat ik kennis maak met deze artiest, maar hij krijgt nog meer luisterbeurten want er valt veel te ontdekken. Stream hier het alb