Ik hoor een geknepen stem en voortstuwende gitaarrock. De nummerstructuren zijn normaal qua opbouw. Er valt mij niet iets uitzonderlijks op in de productie. Dat vind ik jammer. Later hoor ik ook ondersteuning van synthesizers. Het is tijdens het nummer Cold City, dat ook koud aan voelt zoals de naam doet vermoeden. Het nummer heeft weinig 'bekleding'. Ik had het juist een kunst gevonden wanneer het dat wel had, want synthesizers kunnen ook warm aanvoelen (Air - Moon Safari) en popmuziek kan vrolijk klinken, al hoeft de inhoud dat niet te zijn (JOHAN - Pergola). De rest van het album staat me zo tegen, dat ik niet begrijp wat men er aan bevalt. Even op internet kijken...
Woorden als "zielloos" komen voorbij. Dat is niet best. Anderen vinden het wel experimenteel en beter dan het eerdere werk van Whispering Sons. Ik laat dit links liggen en wil hun eerdere werk dan ook niet kennen.
Beluister hier het album!